Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2011

Ο Ηγούμενος της Μονής στο Συμπόσιον υπέρ των Εθν.Ευεργετών




Στο πλαίσιο της «Ημέρας Μνήμης και τιμής των Εθνικών Ευεργετών» διοργανώθηκε σήμερα στις 12 μ. Πνευματικό Συμπόσιο στο Γραφείο Ενημέρωσης Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, οδ.Αμαλίας 8.
Η Ημέρα ξεκίνησε με την τέλεση Επιμνημόσυνης Δέησης υπέρ των Ευεργετών της Παιδείας του Έθνους, στον Ιερό Ναό Αγ. Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, όπου προεξήρχε ο Αρχιμ. Ιάκωβος Μπιζαούρτης, εκπροσωπώντας τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο.
Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη.
Στη συνέχεια, στον χώρο του Γραφείου Ενημέρωσης Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έγιναν επίκαιρες ανακοινώσεις, όπου την Εκκλησία εκπροσώπησε ο Αρχιμ. Ιάκωβος Μπιζαούρτης, Ηγούμενος της Μονής μας.

Ο Καθηγούμενος μιλώντας για την προσφορά της Εκκλησίας ανά τους αιώνες, τόνισε ότι «από το Ιερό Ευαγγέλιο, παρακινήθηκαν μέσα στους αιώνες άπειρες ψυχές, και ειδικότερα οι εκκλησιαστικοί φορείς, και έδωσαν τον τόνο της ανιδιοτελείας και της γενναιόδωρης προσφοράς υπέρ του κοινού καλού". "Από εκεί εμπνεύσθηκαν κατά την νεώτερη εποχή και οι Μεγάλοι Ευεργέτες της πατρίδος, που μεσουράνησαν στα δίσεκτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, καθώς και στα αμέσως μετεπαναστατικά, στηρίζοντας τα πρώτα βήματα του Ελευθέρου Ελληνορθοδόξου ευσεβούς Γένους μας, και σήμερα συναχθήκαμε ακριβώς γι’αυτόν τον σκοπό, για να τους τιμήσουμε με ευγνωμοσύνη".
Ο π. Ιάκωβος, τόνισε την προσφορά της Μονής Πετράκη, στο Ελληνικό Κράτος, λέγοντας συγκεκριμένα: «Η Ιερά Μονή Πετράκη, της οποίας κατ’ ευδοκίαν Θεού προΐσταμαι την τελευταία δεκαετία, σεμνύνεται, διότι καθόλην την διάρκεια της ιστορικής πορείας της, πάντοτε προσεφέρετο και κυριολεκτικά αναλώθηκε προς ωφέλεια του ευλογημένου λαού μας. Προσωπικώς, εγκαταβιώνοντας στην Μονή επί 40 χρόνια, διέθεσα άπειρες ώρες αναδιφώντας τα ιστορικά έγγραφα της Μονής και διαπιστώνοντας βήμα προς βήμα τις πράξεις ευεργεσίας αυτής προς το ελληνικό έθνος".
Ενδεικτικώς αναφέρω τα εξής: "Η Μονή μας προσέφερε το έδαφος, για να κτισθεί η Ακαδημία στο κέντρο των Αθηνών, το έδαφος για να ανεγερθούν τα Νοσοκομεία Ευαγγελισμός, Αιγινήτειο, Αρεταίειο, Συγγρού, Λαϊκό, Παίδων, Σωτηρία, Ασκληπιείον και ΠΙΚΠΑ στη Βούλα, το Γηροκομείο Αθηνών, η Μαράσλειος Ακαδημία, η Γεννάδιος Βιβλιοθήκη, η Ριζάρειος Σχολή στην οδό Βασ.Σοφίας, το Θεολογικό Οικοτροφείο, το Ορφανοτροφείο της Βουλιαγμένης. Είναι δε χαρακτηριστικόν ένα Σιγίλλιον του Αγίου Γρηγορίου του Ε, το οποίον διασώζεται ως πολύτιμον κειμήλιον στην Μονήν μας, όπου ο ονομαστός εκείνος και μαρτυρικός Πατριάρχης επαινεί και επικυρώνει την απόφασιν της Μονής, να αναλάβη αυτή από το 1807 και εφεξής, την συντήρησιν της ονομαστής Σχολής Ντέκα των Αθηνών, καταβάλλοντας την αποζημίωσιν του Διδασκάλου, αλλά και προικίζοντας με υποτροφίες 12 πτωχούς Αθηναίους μαθητές"
βλ.& σχετικόν ρεπορτάζ εις http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=9375:--q------q&catid=25:2009-12-18-08-37-46

Η τιμία Κάρα της Αγ.Παρασκευής εις Σιάτισταν

Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ της ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ


μετεφέρθη υπό του Ηγουμενοσυμβούλου της Μονής μας, Αρχιμ.Κων/νου Σκαρτούλη,
στην ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ της ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Δομαβιστίου-Φλαμουριάς, που ευρίσκεται κοντά στην Κωμόπολη Νάματα Βοΐου.
Η υποδοχή της θα γίνει με την ενδεδειγμένη επισημότητα και ιεροπρέπεια την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου και ώρα 6.00' στην Ιερά Μονή της Αγ.Παρασκευής Δομαβιστίου και εν συνεχεία θα εναποτεθεί εκεί για προσκύνημα υπό των πιστών έως τις 5 Οκτωβρίου.
Κάθε πρωί θα τελείται Θεία Λειτουργία από τις 7:30' έως τις 10:00' πμ
και κάθε απόγευμα στις 6:00' θα τελείται ο εσπερινός και η παράκληση της Αγίας.


Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Δομαβιστίου είναι κτισμένη στους πρόποδες του όρους Σινιάτσικου, σε απόσταση 3 χλμ. δεξιά του δρόμου Εράτυρας–Σισανίου–Ναμάτων.
Υπάρχουν μαρτυρίες ότι η μονή υπήρχε πριν από το 1362, ίσως από τις αρχές του 13ου αιώνος. Επί Τουρκοκρατίας, υπέστη πολλές καταστροφές, ενώ το 1889 το μοναστήρι πυρπολήθηκε και οι μοναχοί σκοτώθηκαν.
Σήμερα σώζεται το καθολικό της μονής, που είναι ναός σταυροειδής εγγεγραμμένος με πολλές απλουστεύσεις, ώστε να μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε μονόκλιτη θολωτή βασιλική με τρούλο. Είναι κτίσμα του 16ου ή 17ου αιώνα και έχει όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο και αγιογραφίες αυτής της περιόδου.
Έχει αναζωογονηθεί με τις φροντίδες και ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.κ.Παύλου και με την ανύστακτη μέριμνα του Ηγουμένου της Αρχιμ.Στεφάνου Λαμπρόπουλου. τηλ. 2465 0 51 224.



Δείτε Video από την πανήγυριν της Μονής κατά τον παρελθόντα Ιούλιον:
http://www.dailymotion.com/dimoupanos#videoId=xk6dfz
http://www.dailymotion.com/video/xk6cxk_agia-paraskeyh-domavisti-namata-voiou_creation
http://www.dailymotion.com/video/xk6cob_yyyy-yyyy-yyyyyyyyyyyy-yyyyy-yyyyyyyyyy-yyyyyyyyyyy_people#rel-page-under-3

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 27, 2011

Θ.Λειτουργία στην Μονή Αστερίου


Το Σάββατον 1 Ὀκτωβρίου, θα τελεσθεῖ στο Μονύδριον Αστερίου, στον Υμηττό, Θ.Λειτουργία.   7.30'-10.00'πμ

ΠΡΟΣΟΧΗ: παρουσιάσθηκαν ἀπρόβλεπτα ἐμπόδια, καὶ ἡ Θ.Λειτουργία τοῦ Μηνὸς δὲν θὰ πραγματοποιηθῆ.
Επόμενη Θ.Λειτουργία στις 5 Νοεμβρίου 2011.



Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 23, 2011

Κύριος Ιησούς το επίκεντρον της ζωής μας..



μς ρως σταρωται, κα οκ στιν ν μο πρ φιλϋλον· «δωρ δ ζν» (Ιω. δ’ 10), καὶ λαλοῦν ν μο, σωθν μοι λγον· Δερο πρς τν πατρα.  Οχ δομαι τροφ φθορς, οδ δονας το βου τοτου. ρτον Θεο θλω, στι σρξ ησο Χριστο, το κ σπρματος Δαυδ, κα πμα θλω τ αμα ατο, στιν γπη φθαρτος.
Ιγνάτιος Θεοφόρος.  Προς Ρωμαίους VII,2-3. ΒΕΠΕΣ.2,276

Εκείνος που συνάρπασε την καρδιά μου και την φλόγισε με θείο έρωτα, βρίσκεται Σταυρωμένος.
Δεν υπάρχει λοιπόν μέσα μου καμιά φλόγα-αγάπη, που να σχετίζεται με την ύλη.
Μια πλούσια πηγή αναβρύζει ολόδροση κι ορμητική μέσα μου και μου μιλάει και λέει μέσ’στα κατάβαθά μου: «Έλα, προς τον Πατέρα».
Δε με ευχαριστεί καμιά τροφή που είναι δεμένη με τη φθορά, καμιά ηδονή και τέρψη της ζωής αυτής.
Άρτον Θεού ποθώ, που δεν είναι άλλο από το Σώμα του λατρευτού μου Ιησού Χριστού, του αναμενόμενου απογόνου του Δαυΐδ, και Ποτό ιερό αποζητώ, το Αίμα Εκείνου, που δεν είναι άλλο από το βαθύ βίωμα μιας ουράνιας και παντοτινής αγάπης.

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 19, 2011

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ένας επιφανής Αθηναίος φιλόσοφος και πανεύφημος μάρτυς Χριστού




Η περιώνυμη πόλη των Αθηνών μεγαλούργησε διαμέσου των αιώνων χάρη στους επιφανείς σοφούς, τα λαμπρά οικοδομήματα και την ανάπτυξη των τεχνών, αλλά ακτινοβόλησε και στη μακρόχρονη πορεία της ένδοξης εκκλησιαστικής της ιστορίας με αγιασμένες μορφές, που λαμπρύνουν το πνευματικό της στερέωμα και αποτελούν ευλαβικό καύχημα για κάθε φιλάγιο κάτοικο και επισκέπτη της. Ανάμεσα στους πνευματικούς αστέρες, που έζησαν στην Αθήνα κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες και αγωνίστηκαν για την εδραίωση και διάδοση της χριστιανικής πίστεως και την κατάρριψη της πολυθεϊστικής θρησκείας των ειδώλων, ξεχωρίζει και ο τιμώμενος στις 13 Σεπτεμβρίου Άγιος Αριστείδης, ο επιφανής και ευγλωττότατος αυτός Αθηναίος φιλόσοφος και πανεύφημος μάρτυς Χριστού, που έμεινε γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών. 
            Ο Άγιος Αριστείδης γεννήθηκε στην ένδοξη πόλη των Αθηνών και έδρασε σ’ αυτήν κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Υπήρξε επιφανής φιλόσοφος, αφού είχε σπουδάσει κλασική φιλοσοφία στην περίφημη Φιλοσοφική της Σχολή. Κατά το τελευταίο όμως τέταρτο του 1ου μ.Χ. αιώνα ακτινοβολούσαν στην Αθήνα με το πύρινο χριστοκεντρικό τους κήρυγμα και τη φωτεινή πνευματική τους παρουσία δύο επιφανείς επίσκοποι της πόλεως των Αθηνών, ο Άγιος Ιερόθεος και ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, οι οποίοι καλλιέργησαν στον ευγλωτόττατο φιλόσοφο Αριστείδη την ευσέβεια και την πίστη στον ένα και αληθινό Θεό. Οι δύο φωτισμένοι ιεράρχες των Αθηνών μεταλαμπάδευσαν τόσο βαθιά τη χριστιανική πίστη στον Αθηναίο φιλόσοφο Αριστείδη, ώστε αργότερα αναδείχθηκε ένθερμος υπερασπιστής του χριστιανισμού και του ήθους των χριστιανών. 
            Ο Άγιος Αριστείδης έζησε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη εποχή για την πορεία της Εκκλησίας, αφού ανέλαβε με το περίφημο απολογητικό του έργο να αποδείξει και να θεμελιώσει την ορθότητα και ανωτερότητα της χριστιανικής πίστεως, τις αιώνιες αλήθειες του Ευαγγελίου του Χριστού, το εξαίρετο ήθος των χριστιανών και την άδικη και σκληρή στάση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απέναντι στους χριστιανούς. Η συμβολή του Αγίου στην εδραίωση και διάδοση του μηνύματος της χριστιανικής αλήθειας στην «κατείδωλον» πόλη των Αθηνών υπήρξε πολύτιμη και αποφασιστική και ο αγώνας, που έπρεπε να φέρει σε πέρας, ήταν ιδιαίτερα επίπονος και επικίνδυνος, αφού οι ειδωλολάτρες έπρεπε να επηρεαστούν θετικά υπέρ της πίστεως του αληθινού Θεού και να σταματήσει η ιουδαϊκή αμφισβήτηση έναντι του χριστιανισμού. 
       Kατά το πρώτο τέταρτο του 2ου μ.Χ. αιώνα επισκέφθηκε την Αθήνα και ο Ελληνολάτρης Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός (117 – 138), που πλούτισε και ευεργέτησε την πόλη με μνημειώδη έργα. Την ίδια στιγμή όμως στη Ρώμη είχε εξαπολύσει σκληρούς διωγμούς εναντίον των χριστιανών και πολλοί ήταν εκείνοι, που βασανίστηκαν ανελέητα και συναριθμήθηκαν στη χορεία των ενδόξων μαρτύρων της πίστεως μας. Ο κίνδυνος όμως δεν αφορούσε μόνο τους χριστιανούς της Ρώμης, αλλά και των επαρχιών της, όπως ήταν η Αθήνα με την ολιγάριθμη χριστιανική κοινότητα. Γι’ αυτό και ο σοφός Αθηναίος χριστιανός φιλόσοφος Αριστείδης ανέλαβε σθεναρά την υπεράσπισή τους και έγραψε την αρχαιότερη σωζόμενη απολογία, που έχει τον τίτλο «Περί θεοσεβείας». Χάρη στην περίφημη αυτή απολογία υπέρ των διωκομένων χριστιανών έχουμε την ιστορική συνάντηση του πνεύματος της ελληνικής φιλοσοφίας με τις ακατάλυτες αλήθειες του χριστιανισμού. Από τη συνάντηση αυτών των δύο διαφορετικών κόσμων θα κρινόταν η μελλοντική συμμετοχή του ανθρώπου στη λατρεία του ενός και αληθινού Θεού ή η προσήλωση και επιστροφή του στην ψεύτικη λατρεία των ειδώλων. 


Η απολογία του Αγίου Αριστείδου επιδόθηκε στον αυτοκράτορα Αδριανό (117 – 138) σύμφωνα με τον εκκλησιαστικό ιστορικό Ευσέβιο ή στον διάδοχό του, Αντωνίνο τον Ευσεβή (138 – 161) σύμφωνα με τη συριακή μετάφραση της απολογίας. Το έργο, που έγραψε ο σοφός και ευγλωττότατος Άγιος Αριστείδης έχοντας πολύ καλή γνώση τόσο της Αγίας Γραφής όσο και των κυρίαρχων φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής του, αρχίζει με τη σαφή διατύπωση του κοσμολογικού στοιχείου για την απόδειξη του αιώνιου, μοναδικού και ακατάληπτου Θεού. Στη συνέχεια διαιρούνται οι άνθρωποι ανάλογα με τις θρησκευτικές τους αντιλήψεις σε τρία γένη, που είναι οι Εθνικοί (που υποδιαιρούνται σε Χαλδαίους, Έλληνες και Αιγυπτίους), οι Ιουδαίοι και οι Χριστιανοί. Αφού γίνεται εκτενής αναφορά στις θρησκευτικές αντιλήψεις των ανθρώπων, που πιστεύουν στην αστρολογία, την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των ψεύτικων θεών ζώντας έκλυτο βίο, παρουσιάζεται και προβάλλεται με απλό τρόπο η υπεροχή της διδασκαλίας του χριστιανισμού και το εξαίρετο ήθος των χριστιανών. Γι’ αυτό και ο Άγιος Αριστείδης προτείνει τη διακοπή των διωγμών εναντίον των χριστιανών και την ανάγκη μελέτης του λόγου του Θεού για όσους αμφιβάλλουν για την ορθότητα της χριστιανικής πίστεως. Ο κύριος σκοπός της απολογίας ήταν να αποκρούσει τις άδικες και αήθεις κατηγορίες, που εκτοξεύονταν εναντίον των χριστιανών και να τονίσει την υπεροχή του χριστιανισμού και του ήθους των χριστιανών έναντι των άλλων θρησκειών. Η απολογία του Αγίου Αριστείδου εμφανίζεται στη σημερινή εποχή μας περισσότερο επίκαιρη από ποτέ, αφού χάρη στην εύστοχη επιχειρηματολογία, που αναπτύσσει ο Άγιος για τους ψεύτικους θεούς των Ελλήνων και την πλάνη, στην οποία έχουν πέσει, δίνει την πιο δυναμική και αποστομωτική απάντηση στους Έλληνες νεοειδωλολάτρες, που προσπαθούν να αναβιώσουν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα την αρχαία ειδωλολατρική θρησκεία με τελετές και εκδηλώσεις και να απορρίψουν κάθε στοιχείο, που έχει σχέση με τη χριστιανική ζωή και πίστη του λαού μας. 
           Ο Άγιος Αριστείδης για να στερεωθεί και να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο στην πίστη του και στο διαρκή και επίπονο αγώνα του υπέρ των διωκομένων χριστιανών, αναζήτησε τόπο ήσυχο και απομονωμένο για να αντλήσει δύναμη και να αναζωογονηθεί πνευματικά. Στον ιστορικό λόφο του Λυκαβηττού ένα κατανυκτικό σπήλαιο, που σώζεται μέχρι σήμερα πλησίον του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων, αποτέλεσε το πνευματικό καταφύγιο και την αέναη πηγή δυνάμεως για τον ένδοξο Αθηναίο Άγιο στις δύσκολες στιγμές του αγώνα του. Στο σπήλαιο αυτό εορτάζεται κατ’ έτος πανηγυρικά η μνήμη του. 
           Η ακλόνητη πίστη του Αγίου στον Χριστό και ο διαρκής αγώνας του υπέρ των διωκομένων χριστιανών και των αληθειών του χριστιανισμού, δημιούργησαν έντονη δυσφορία και αγανάκτηση στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, ο οποίος αποφάσισε τη δίωξή του. Ο Άγιος μετέβη στη Ρώμη για να απολογηθεί, αλλά στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να κηρύττει σταυροθέντα και αναστάντα Χριστό, παρά το πλήθος των βασανιστηρίων, στα οποία υπεβλήθη. Στο τέλος της επίγειας ζωής του, οδηγήθηκε από τους Ρωμαίους στην κοίλη της αγοράς των Αθηνών, όπου αφού τον κρέμασαν, υπέστη τον μαρτυρικό θάνατο δι’ αγχόνης στις 13 Σεπτεμβρίου του 120 ή 134μ.Χ., ημέρα κατά την οποία τιμάται και εορτάζεται η μνήμη του από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Έτσι ο Άγιος Αριστείδης, για τον οποίο ο Άγιος Ιερώνυμος έγραψε εγκώμιο, που τον εξυψώνει σε ισαπόστολο, συναριθμήθη στους ομολογητές και μάρτυρες του ονόματος του Κυρίου και με τον δι’ αγχόνης μαρτυρικό του θάνατο εδραίωσε το δένδρο της χριστιανικής πίστεως στην ένδοξη πόλη των Αθηνών. Η φλογερή πίστη και το αγωνιστικό του φρόνημα υμνούνται και μέσα από την ακολουθία του, την οποία εποίησε το 1990 ο Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ. Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας. Ο ίδιος χαρισματικός υμνογράφος εποίησε το 2006 Παρακλητικό Κανόνα και το 2009 Χαιρετιστηρίους Οίκους προς τιμήν του Αγίου. 
          Aς ευχηθούμε ολόψυχα ο Άγιος μάρτυς Αριστείδης ο Αθηναίος φιλόσοφος και απολογητής να καθοδηγεί και να ενισχύει με την ακλόνητη πίστη και το αγωνιστικό του φρόνημα τον αλλοτριωμένο άνθρωπο του 21ου αιώνα στην πνευματική του πορεία και προκοπή και να μας αξιώσει να οδηγηθούμε σύντομα στον εντοπισμό και την εύρεση των ιερών λειψάνων του στην αγιοτόκο πόλη των Αθηνών, όπου γεννήθηκε και μαρτύρησε ή σε κάποιο ναό ή μοναστήρι της Δύσης, όπου πιθανόν να βρίσκονται αυτά τεθησαυρισμένα. 

Πανήγυρις στο Σπήλαιο του Αγίου στον Λυκαβητό,
προεξάρχοντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Βελεστίνου κ.Δαμασκηνού


το Σπήλαιο του Αγίου στον Λυκαβητό, διαμορφωμένο ως Αγ.Βήμα

















βλέπε: http://syndesmosklchi.blogspot.com/2011/09/blog-post_13.html

ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΓΙΟΙ

        Με την έναρξη της νέας εκκλησιαστικής χρονιάς, ξεκινάμε μία νέα προσπάθεια γνωριμίας και ανάδειξης Αγίων που έχουν ασκητέψει, έχουν μαρτυρήσει, έχουν λειτουργήσει, έχουν περάσει ένα μικρό χρονικό διάστημα στην πόλη των Αθηνών. 
        Επομένως, θα έχουμε την ευκαιρία και την ευλογία να μάθουμε περισσότερα για τον  βίο τους και το τυχόν μαρτύριό τους.

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 12, 2011

Η Σχολή Ντέκα εν Αθήναις 1750-1821


ΣΙΓΓΙΛΙΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ Ε΄ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ
κατακυροῦν τὴν μέριμναν τῆς Μονῆς Πετράκη
διὰ τὴν Σχολὴν ἑλληνικῶν γραμμάτων ἐν Ἀθήναις

Γρηγόριος ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως νέας Ῥώμης καὶ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης.

Ὅσα μὲν καὶ οἷα τὰ ἐκ τῆς παιδείας ἀγαθά, πολλοῖς πολλάκις διατεθρύλληται· αὕτη καὶ γὰρ ἡμῖν τοῦ τε ἀγαθοῦ καὶ φαύλου διάκρισιν περιποιεῖ, τὰ μὲν ἑλέσθαι τὰ δὲ φυγεῖν παραινοῦσα, ὑπ᾿ αὐτῆς τὰ ἤθη κοσμούμεθα, ἐπαινετοὺς ἡμᾶς αὐτοὺς παρεχόμενοι. Αὕτη πῶς οἰκονομητέον, πῶς πολιτικοῖς χρηστέον πράγμασι, καὶ περὶ ἄλλα συμφέροντα τῷ ἀνθρωπίνῳ βίῳ ἐκδιδάσκει τοὺς μετειληφότας ἐν τῇ ψυχῇ οἷον κάλλιστον περιτίθησι κόσμον καὶ τὴν ὠφέλειαν, τὴν γνῶσιν ἐκ τῆς ἀληθείας περιποιοῦσα καὶ εἰς εὐσέβειαν προάγουσα ταῖς καταλήψεσι τῶν θείων καὶ ἱερῶν ἐννοιῶν καὶ γραφῶν καὶ τὸν ἄνθρωπον ᾗ δυνατὸν ὅμοιον Θεῷ ἀποφαίνουσα.

Διὰ ταῦτα καὶ ἡ μετριότης ἡμῶν τοὺς οἴακας τοῦ οἰκουμενικοῦ τούτου ἐπιτετραμμένου σκάφους, καὶ τῆς ἐκ τῆς παιδείας κοινῆς ὠφελείας ἀεὶ ἐπιμελουμένης τοῦ ἁπανταχοῦ ἡμῶν εὐσεβοῦς πληρώματος, ὅπου ἂν κατίδοι [sic] κοινὰς συνισταμένας σχολὰς εἰς παράδοσιν καὶ διδασκαλίαν τοῦ θεοσδότου τούτου χρήματος τῆς παιδείας καὶ δεομένας τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀντιλήψεως καὶ ἐπισυστάσεως, εὐθέως πάνυ ἐπιβραβεύειν τὴν δυνατὴν ἀντίληψιν εἰς εὐστάθειαν αὐτοῦ καὶ [ἐν] ἀσφαλείᾳ διαμονήν.

Ἐπεὶ τοίνυν ἐβεβαιώθημεν συνοδικῶς ἀπὸ ζώσης φωνῆς τοῦ ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἀθηνῶν καὶ Λαβαδείας [sic] ὑπερτίμου καὶ ἐξάρχου πάσης Ἐλλάδος, ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητοῦ ἡμῶν ἀδελφοῦ καὶ περιποθήτου κύρ-Γρηγορίου καὶ ἀπὸ ἐνυπογράφων γραμμάτων τῶν τιμιωτάτων ἀρχόντων, προκρίτων καὶ προεστώτων ἐπαρχιωτῶν αὐτοῦ εὐλογημένων χριστιανῶν, ὅτι ὁ ὁσιώτατος ἡγούμενος τοῦ ἐκεῖ ἐν Ἀθήναις ἱεροῦ καὶ σεβασμίου ἡμετέρου πατριαρχικοῦ καὶ σταυροπηγιακοῦ μοναστηρίου τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Πετράκη ἐπιλεγομένου κύρ-Διονύσιος, ὡς ἀνὴρ φιλόκαλος, φιλόμουσός τε καὶ φιλόπατρις, θείου ζήλου ἐμφορηθείς, ἠβουλήθη ἀνακαινήσασθαι καὶ ἐπισυστῆσαι τὴν πάλαι ἀκμάσασαν κοινὴν τῶν ἑλληνικῶν μαθημάτων σχολὴν τοῦ μακαρίτου Ἰωάννου Ντέκα, ἐπὶ κοινῇ ὠφελείᾳ, προόδῳ τε καὶ ἐπιδόσει τῶν πατριωτῶν αὑτοῦ εὐλογημένων χριστιανῶν· καὶ τὴν οἰκειοθελῆ αὐτοῦ βούλησιν ἀνακοινωσαμένην, ὑπέσχετο ἐν ἀνεπιστρόφῳ λογισμῷ διδόναι κατ᾿ ἔτος τῷ ἤδη σχολάρχῃ αὐτῆς σοφολογιωτάτῳ διδασκάλῳ κύρ-Ἰωάννῃ Πενιζέλῳ πεντακόσια γρόσια λόγῳ μισθοῦ αὐτοῦ εἰς τρεῖς μοίρας τοῦ χρόνου, ἐν ἀρχῇ δηλονότι τῆς παραδόσεως καὶ διδασκαλίας αὐτοῦ, καὶ ἐν μέσῳ τοῦ χρόνου, καὶ περὶ τὸ τέλος τοῦ αὐτοῦ· ὡσαύτως καὶ δεκαπέντε κοιλὰ σίτου καὶ ἓν καντάρι τυροῦ καὶ ἓξ ξηστὰ κατὰ τὴν τοπικὴν φωνὴν ἐλαίου. Πρὸς δὲ καὶ μαθηταῖς δύο καὶ δέκα πτωχοῖς τε καὶ ἀπόροις πατριώταις, εἰ τύχοιεν, ἑνὶ ἑκάστῳ ἀνὰ ἓξ κοιλὰ σίτου ἐτησίως καὶ τὸ χαράτζιον αὐτῶν, ἐπὶ τοιούτῳ μέντοι σκοπῷ καὶ προθέσει θεαρέστῳ τῆς αὐτοῦ ὁσιότητος, εἴγε οἱ τοιοῦτοι δώδεκα μαθηταὶ ἐπιμελῶντας προκόπτοντες καὶ ἐπιδιδόντες τοῖς μαθήμασι, μὴ φαινόμενοι κηφῆνες, ἔχοντες τὴν τοιαύτην ἐτήσιον βοήθειαν μόνον [...] πραγματείαν, οἷς ἡ φροντὶς μέτ᾿ ἀκριβοῦς ἐξετάσεως τῆς ἐπιμελείας αὐτῶν [.....] ἐπίκειται τῷ σχολάρχῃ καὶ διδασκάλῳ.
Ταύτην γοῦν τὴν θεάρεστον σπουδὴν ὁ ὁσιότις αὐτοῦ [sic] ἐπιδειξάμενος, ὑπέσχετο [....] τηρεῖν τὰς ἐτησίους ταύτας [....] χρημάτων καὶ [....] ἐκ τοῦ ἱεροῦ τούτου μοναστηρίου παρέχεσθαι κατ᾿ ἔτος προθύμως καὶ ἀνελλιπῶς, οὐ μόνον αὐτὸς ἐν τοῖς ζῶσι διατελῶν, ἀλλὰ καὶ [...] μετὰ τὴν περὶ [....] αὐτοῦ οἱ διαδεξόμενοι τὴν ἡγουμενίαν καὶ φροντίδα καὶ ἐπιστασίαν τοῦ ἱεροῦ τούτου μοναστηρίου ὀφείλουσι τηρεῖν καὶ ποιεῖν [....] αὐτὰ ἀπαρατρέπτως καὶ ἀπαραβάτως καὶ διδόναι τῷ τε ἤδη σχολάρχῃ καὶ διδασκάλῳ εἰρημένῳ σοφολογιωτάτῳ κύρ-Ἰωάννῃ Πενιζέλῳ καὶ τοῖς μετὰ τοῦτον ἀποκατασταθησομένοις σχολάρχαις ἐν αὐτῇ τῇ κοινῇ σχολῇ τῶν ἑλληνικῶν μαθημάτων, ὡσαύτως καὶ τοῖς δώδεκα, εἰ τύχοιεν, πτωχοῖς μὲν καὶ ἀπόροις μαθηταῖς, ἐπιμελουμένοις δὲ καὶ προκόπτειν.

Αὐτός δὲ ὁ ἡγούμενος κύρ-Διονύσιος ὡς συνίστωρ καὶ ἀντιλήπτωρ αὐτῆς ἔχει καὶ τὴν ἐφορείαν, προστασίαν τε καὶ ἐπιτροπὴν αὐτῆς, φροντίζων καὶ οἰκονομῶν τὰ τῆς εὐκαταστάσεως αὐτῆς καὶ εὐσταθείας καὶ καρποφορίας, ὥπερ [sic] ἐπαγγέλλετο [sic] καὶ ὁ διδάσκαλος, τὰ τῆς προκοπῆς καὶ ἐπιδόσεως τῶν εἰς αὐτὴν μαθητῶν διὰ τῆς ἐπιμελείας καὶ ἀόκνου διδασκαλίας αὐτοῦ καὶ ἐξηκριβωμένης παραδόσεως τῶν ἑλληνικῶν μαθημάτων, ἔχων μόνον τεσαράκοντα ἡμέρας ἀνακωχὴν ἐν ὅλῳ τῷ διαστήματι τοῦ χρόνου οὐ μὴ παραδιδόναι μαθήματα, κα [...] τοῦτο [...] ἐτησίως καὶ ἐν ταῖς λοιπαῖς τῶν ἑλληνικῶν μαθημάτων σχολαῖς.

Κατὰ τὰς ἐγγράφους τῆς αὐτοῦ ὁσιότητος ὑποσχέσεις ὡμολόγησαν αὐτῷ μεγάλας τὰς χάριτας πάντες οἱ προεστῶτες καὶ πρόκριτοι πατριῶται αὐτοῦ καὶ δι᾿ ἀμοιβαίαν ἔνδειξιν τῆς εὐγνωμοσύνης αὐτῶν ὑπόσχονται αὐτοὶ ἐγγράφως διατηρεῖν τὸ ἱερὸν τοῦτο μοναστήριον τοῦ Πετράκη αὐτοί τε καὶ οἱ μεταγενέστεροι αὐτῶν ἀσύδοτον, ἀνεπηρέαστον ἐν παντὶ καιρῷ καὶ ἀκαταζήτητον ἀπὸ παντὸς κοινοῦ δοσίματος καὶ ἀπὸ τευτερίων τῆς πολιτείας καὶ ἄλλων κοινῶν δαπανημάτων καὶ ἐξόδων καὶ μηδόλως ἐνοχλῆσαι καὶ ἐπηρεᾶσαι ἐπὶ τοιούτοις προβλήμασι μήτε τὴν αὐτοῦ ὁσιότητα, μήτε τοὺς μετὰ ταῦτα ἡγουμένους καὶ συμμοναστηριακοὺς πατέρας ἐπὶ μηδεμιᾷ αἰτίᾳ καὶ προφάσει.
Ἐπὶ τοιαύταις οὖν κοιναῖς [..] ρίστοις συμφωνίαις καὶ ὑποσχέσεσιν αὐτῶν, ἐγένετο καὶ τῇ ἡμῶν μετριότητι καὶ τῇ περὶ ἡμῶν ἱερᾷ ἀδελφότητι καὶ ἁγίᾳ συνόδῳ ἔνθερμος παράκλησις καὶ αἴτησις, ἵνα ἐκδοθῇ καὶ τόδε τὸ πατριαρχικὸν ἡμῶν καὶ συνοδικὸν ἐπικυρωτικὸν σιγγιλιῶδες ἐν μεμβράναις γράμμα πρὸς ἀσφαλῆ διατήρησιν αὐτῶν εὐστάθειάν τε καὶ αἰωνίαν ὡς εἰπεῖν διαμονὴν τῆς ρηθείσης κοινῆς τῶν ἑλληνικῶν μαθημάτων σχολῆς.

Τούτου χάριν εὐμενῶς προσηκάμενοι αὐτὰς ὡς θεαρέστους καὶ κοινωφελεῖς γράφοντες συνοδικῶς μετὰ τῶν περὶ ἡμᾶς ἱερωτάτων ἀρχιερέων καὶ ὑπερτίμων τῶν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητῶν ἡμῶν ἀδελφῶν καὶ συλλειτουργῶν ἐπιβεβαιοῦμεν αὐτάς, ἵνα ἔχωσι τὸ κῦρος καὶ τὴν ἰσχὺν ἐν παντὶ καιρῷ καὶ τὴν ἐνέργειαν ἀεὶ ἀπαράτρεπτον καὶ ἀμεταποίητον τὰς ἀπὸ μέρους τοῦ ἱεροῦ πατριαρχικοῦ ἡμῶν καὶ σταυροπηγιακοῦ μοναστηρίου τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν τοῦ Πετράκη ἐπιλεγομένου, ὡσαύτως καὶ τὰς ἀπὸ μέρους τῆς κοινότητος τῶν εὐλογημένων χριστιανῶν τῆς ἐπαρχίας Ἀθηνῶν ρηθείσας συμφωνίας καὶ ὑποσχέσεις.

Καὶ ὁ ῥηθεὶς ὁσιώτατος καθηγούμενος τοῦ αὐτοῦ ἱεροῦ καὶ σεβασμίου μοναστηρίου κύρ-Διονύσιος Πετράκης δίδῃ κατ᾿ ἔτος ἀπαραμειώτως καὶ ἀνελλιπῶς τὰ ὑπεσχημένα χρήματά τε καὶ πράγματα τῷ διδασκάλῳ καὶ τοῖς δώδεκα μαθηταῖς, ὑπάρχῃ ἐπίτροπος καὶ ἔφορος καὶ προστάτης αὐτῆς τῆς σχολῆς. Ὡσαύτως ποιοῦντες τὰ αὐτὰ καὶ ἐκπληροῦντες ἀπαραμειώτως καὶ ἀνελλιπῶς κατ
᾿ ἔτος οἱ μετὰ ταῦτα ἡγουμενεύσοντες ἔχωσι τὴν αὐτὴν προστασίαν καὶ ἐφορείαν αὐτῆς, ὥστε εἶναι αὐτὴ καὶ λέγεσθαι καὶ παρὰ πάντων γινώσκεσθαι  [....] καὶ πατριαρχικὴν σχολὴν διὰ τοῦ τοιούτου ἐκκλησιαστικοῦ προνομίου συνισταμένην δὲ καὶ βοηθουμένην τοιουτοτρόπως παρὰ τοῦ εἰρημένου πατριαρχικοῦ ἡμῶν καὶ σταυροπηγιακοῦ μοναστηρίου τοῦ Πετράκη.

Ὁ δὲ σχολάρχης αὐτῆς καὶ διδάσκαλος εἰρημένος σοφολογιώτατος κύρ-Ἰωάννης Πενιζέλος ἔχει λαμβάνειν κατ᾿ ἔτος παρὰ [....] ὁσιότητος τὰ ὑπεσχημένα ὡς εἴρηται ἀπαραμειώτως καὶ ἀνελλιπῶς, φροντίζει δὲ τῆς ἀόκνου διδασκαλείας [sic] καὶ ἐξηκριβωμένης παραδόσεως τῶν ἑλληνικῶν μαθημάτων πρὸς τοὺς φοιτῶντας αὐτῷ μαθητὰς καὶ τῆς καρποφορίας καὶ χρηστοηθείας αὐτῶν, ποιῇ δὲ διακοπὴν τῶν μαθημάτων ἐνιαυσίως τεσαράκοντα ἡμερῶν, ὡς δεδήλωται, γν ... ζει  ἐπιστάτην καὶ ἔφορον τῆς σχολῆς τόν τε ἤδη ἡγούμενον κύρ-Διονύσιον Πετράκην, καὶ τοὺς μετὰ ταῦτα ἀποκατασταθησομένους αὐτῷ ἡγουμένους. Οὕτω δὲ καὶ οἱ δ....σόμενοι μετὰ ταῦτα διδάσκαλοι καὶ σχολάρχαι ἐν αὐτῇ τῇ σχολῇ ὡς κἀκεῖνοι τὰ αὐτὰ καρπούμενοι καὶ λαμβάνουσιν.

Ὀφείλωσι δὲ καὶ οἱ ἤδη προεστῶτες, ἐπίτροποί τε καὶ οἱ λοιποὶ πρόκριτοι τῶν Ἀθηνῶν διατηρεῖν τὰς γινομένας κοινὰς αὐτῶν ἐγγράφους συμφωνίας καὶ ὑποσχέσεις καὶ μηδέποτε καὶ μηδεμιᾷ αἰτίᾳ καὶ προφάσει ἐνοχλῆσαι καὶ ἐπηρεᾶσαι τὸ εἰρημένον τοῦτο πατριαρχικὸν ἡμῶν καὶ σταυροπηγιακὸν μοναστήριον τοῦ Πετράκη ἢ ἀπαιτῆσαι μέχρι καὶ ὀβολοῦ ἐξ αὐτοῦ λόγῳ ἐτησίων κοινῶν δοσιμάτων, δαπανημάτων τε καὶ  [...]δων διὰ τευτερίων τῆς πολιτείας Ἀθηνῶν, ἢ δι᾿ ἄλλων προβλημάτων, ἀλλ᾿ ἔχειν αὐτὴν ἐς ἀεὶ ἀνενόχλητον καὶ ἀνεπηρέαστον, ἀκαταπάτητον καὶ ἀσύδοτον καὶ πάντῃ πάντως ἐλεύθερόν τε καὶ ἀμέτοχον τῶν τοιούτων [...]ντες ταῦτα δ[...] εὐγνωμοσύνης ἀλλὰ καὶ εὐλαβείας χάριν [....] τὸ χριστιανικὸν ἐπάγγελμα, μηδένα ἔχ[...] ποτὲ τὸν ἐναντιούμενον ἢ [...] ἀντιλέγοντα τοῖς [...] θεοφιλῶς καὶ συμφώνως δεδογμέν [...] ὅς τε δι᾿ οὗ ἔκ τε τοῦ ἱεροῦ καταλόγου καὶ [...]ικοῦ  συστήματος τολμήσει [...] τρόποι [...] κακοβούλως τε ἢ ἀνατρέψει ἀσυνειδήτως τὰ ἐν τῷ παρόντι ἐκκλησιαστικῶς ἐπικυρωθέντα ἢ διασείσει τὴν προστασίαν [...] αὐτῆς [...] σχολῆς, ἢ κολοβώσει τὰς εἰς αὐτὴν γενομένας εὐποιΐας καὶ βοηθείας ἢ τὰς εἰς τὸ ἱερὸν μοναστήριον τοῦ Πετράκη οἰκ[...] ἀντιλήψεις [...] ἐμμέσως ἢ ἀμέσως ἑκατέρῳ βλάβην τινὰ ἢ ζημίαν ἐπενεγκεῖν μέχρι καὶ αὐτοῦ τοῦ λεπτοῦ ἀντιπράττων τοῖς κοινοῖς διδομένοις, οἱ τοιοῦτοι, ὁποῖοι ἂν ὦσιν, ὡς κοινοβλαβεῖς καὶ κακότροποι καὶ πο [...] οὐ μόνον τῆς σχολῆς ἀλλὰ καὶ τοῦ ἱεροῦ μοναστηρίου καὶ κατ [...] ἐκκλησίας ἀφωρισμένοι ὑπάρχωσι ἀπὸ Θεοῦ καὶ κατηραμένοι, καὶ [...] καὶ μετὰ θάνατον ἄλυτοι καὶ τυμπανιαῖοι καὶ  [...] πατρικαῖς καὶ συνοδικαῖς ἀραῖς ὑπεύθυνοι καὶ ἔνοχοι τοῦ πυρὸς τῆς γεένης.
Ταῦτα ἀπεφάνθη καὶ κεκύρωται συνοδικῶς· διὸ εἰς τὴν [...] καὶ διηνεκῆ τε ἀσφάλειαν ἐγένετο καὶ τὸ παρὸν ἡμέτερον πατριαρχικὸν καὶ συνοδικὸν σιγγιλιῶδες ἐν μεμβράναις γράμμα καταστρωθὲν καὶ ἐν τῶ ἱερῷ κώδικι τῆς κάθ᾿ ἡμᾶς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καὶ ἐδόθη εἰς τὸ ῥηθὲν πατριαρχικὸν ἡμῶν καὶ σταυροπηγιακὸν ἱερὸν σεβάσμιον μοναστήριον τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν τοῦ Πετράκη ἐπιλεγόμενον, ἐν Ἀθήναις κείμενον.

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ ᾳωζ (1807)ῳ κατὰ μῆνα Δεκέμβριον, ἐπινεμήσεως δεκάτης πρώτης.

Γρηγόριος ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως νέας Ῥώμης καὶ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης.

Ἀκολουθοῦν οἱ ὑπογραφὲς τῶν συνοδικῶν: Μακάριος, Εἰρηναῖος κλπ
Μαρμάρινη Επιγραφή, που διατηρείται στο Βυζ.Μουσείο Αθηνών

Αγιασμοί σε Σχολεία


Με την έναρξη της νέας Σχολικής Χρονιάς οι πατέρες της Μονής προθύμως ανταπεκρίθησαν στην πρόσκληση των Εκπαιδευτικών των Σχολείων της περιοχής, προς τέλεσιν του καθιερωμένου Αγιασμού ευλογίας των εργασιών των.
Έτσι, πατέρες της Μονής αγίασαν:
τα Δημοτικά Μαρασλείου
το 26ο Γυμνάσιο και το 26ο Λύκειο Μαρασλείου
καθώς και τα
46ο Λύκειο επί της οδού Π.Κυριακού
2ο Εσπερινό Γυμνάσιο και Λύκειο επί της οδού Π.Κυριακού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στον Αγιασμό του 26ου Γυμνασίου-Λυκείου παρέστησαν και η Προϊσταμένη του Γραφείου της περιοχής και η Σύμβουλος Παιδαγωγικών.






Να σημειωθεί ότι ειδικώς με τα Σχολεία Μαρασλείου η Μονή μας συνδέεται με στενούς δεσμούς, δεδομένου του ότι κατά το 1875 ο Ηγούμενος Αρχιμ.Αρτέμιος Τσιριγώτης προσέφερε τα 10 στρέμματα γης, που εχρειάζοντο, ώστε επ’αυτών να ανοικοδομηθεί το Συγκρότημα των Εκπαιδευτηρίων και του Διδασκαλείου της Μαρασλείου.
Τό ιστορικό αυτό γεγονός το αναφέρουν ευγνωμόνως τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στις Ιστοσελίδες τους, αλλά και μέσα στό εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα πάντοτε εντάσσουν Θ.Λειτουργίες, Ακολουθίες και ξεναγήσεις στο χώρο της Μονής.
Επί τη ευκαιρία, δημοσιεύουμε και Σιγίλλιον του Πατριάρχου Αγ.Γρηγορίου Ε’με το οποίο επικυρώνει και επιβραβεύει την απόφαση της Μονής Πετράκη κατά το 1807, να αναλάβει αυτή τη συντήρηση της Σχολής Ντέκα στην Αθήνα.

από την Αγρυπνία της Μονής


Τελέστηκε χθες, επί τη αποδόσει της εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου, η καθιερωμένη Ιερά Αγρυπνία του μηνός Σεπτεμβρίου στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη. 

Την Ιερά Αγρυπνία, δεν τέλεσε ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Ιάκωβος Μπιζαούρτης  λόγω απουσίας του σε Θεολογικό Συνέδριο στο Εξωτερικό. 

Όμως παρά την απουσία του η ομιλία του αναγνώστηκε από τον Ηγουμενοσύμβουλο της Μονής Αρχιμ. Άγγελο Ανθόπουλο, ο οποίος τέλεσε την Αγρυπνία με την συμμετοχή ιερομονάχων της Μονής Πετράκη.

Ο Ηγούμενος στο κείμενό του, που αφορούσε το Γενέθλιο της Θεομήτορος λέει χαρακτηριστικά : «η γέννηση της Θεοτόκου αφορά όλη την ανθρωπότητα, εφ όσον το μέγιστο αγαθό της σωτηρίας, που προέρχεται από τον τόκο της, έχει αποδέκτη όλο το ανθρώπινο γένος», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει : «όποιος λοιπόν πιστεύει στον Χριστό σώζεται, κερδίζει την αιώνια ζωή, ολοκληρώνεται και γίνεται Θεός κατά χάριν».

Ο π. Ιάκωβος τόνισε το πώς θα πρέπει να είναι η ζωή μας λέγοντας : «όλη η στάση της ζωής μας να είναι μια μαρτυρία και μια συμβολή στο έργο της σωτηρίας, το οποίον η Εκκλησία, δηλαδή το σύνολο των πιστών, οφείλει να βιώνει και να εξαγγέλλει»

«πόσους ξέχασε η ιστορία, την Θεοτόκο ουδείς

Γι' αυτό χαιρόμαστε, όχι μόνο για την ιστορική της γέννηση αλλά για τη βεβαιότητα της χαράς του κόσμου να γεννηθεί ο Χριστός στις καρδιές του και πάλι» κατέληξε στο λόγο του ο Ηγούμενος.

Στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη τελούνται κάθε μήνα ιερές Αγρυπνίες μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα και πλήθος κόσμου έρχεται για να προσευχηθεί. 

Η Επόμενη αγρυπνία θα είναι την 27 Οκτωβρίου.

Γιώργος Φερδής, Θεολόγος-Εκκλ.Ανταποκριτής

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 11, 2011

Αγρυπνία στο Καθολικό της Μονής

Τὴν Κυριακὴν 11 Σεπτεμβρίου 2011 θὰ τελεσθεῖ Ἀγρυπνία στὸν Ναὸ τῆς Μονῆς Πετράκη, ἐπὶ τῇ ἀποδόσει τῆς Θεομητορικῆς Ἑορτῆς τοῦ Γενεσίου.
Ώρα  9.00' μμ  Απόδειπνο.
Ώρα  9.40' μμ  Εσπερινός με Αρτοκλασία
Ώρα 10.40' μμ  Επίκαιρο Κήρυγμα του Καθηγουμένου Αρχιμ.Ιακώβου Μπιζαούρτη
Ώρα 11.00' μμ  Όρθρος και Θ.Λειτουργία
Ώρα 02.00' πμ  Απόλυση

Ψάλλει πολυμελής Βυζαντινός Χορός.
Μετέχει πλειάδα Ιερομονάχων και διακόνων της Μονής, πλαισιώνοντας τον Προεστώτα.

Πανήγυρις στη Μονὴ Ἀστερίου

Στο Ιστορικό Μετόχιο της Μονής Αστερίου, της Μόνης Ασωμάτων Πετράκη τελέστηκε εσπερινός και Θεία Λειτουργία για την εορτή του εν Χώναις θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Σε μια προσπάθεια ανάδειξης, του ιστορικού και απομακρυσμένου αυτού χώρου, το Ηγουμενοσυμβούλιο της Μονής Πετράκη αποφάσισε να λειτουργεί όσο το δυνατόν περισσότερο το Ιερό Μετόχιο της, πιο τακτικά έτσι ώστε να προτρέπει και να δίνει την δυνατότητα στους πιστούς να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους λατρευτικές εκδηλώσεις και να παρευρίσκονται σε ιστορικούς Ναούς.
Επομένως, χθες το απόγευμα έγινε ο Εσπερινός και η Αρτοκλασία, ενώ σήμερα το πρωί η Θεία Λειτουργία, από τον Ηγουμενοσύμβουλο Α΄της Μονής Πετράκη Αρχιμ. Άγγελο Ανθόπουλο.
Ο π. Αγγελος μετά το τέλος της Ακολουθίας, αφού ευχαρίστησε ιδιαίτερα τον κόσμο για τον ερχομό του στο ιερό και ιστορικό αυτό Μετόχιο, τόνισε την σημασία που έχει η προσπάθεια να κρατήσουμε την φυσική ομορφιά που υπάρχει ζωντανή και να μπορούμε να την απολαμβάνουμε όλοι.
Σήμερα το απόγευμα θα γίνει και η παράκληση, που θα κλείσει τον πανηγυρικό κύκλο των ημερών.
Να σημειώσουμε ότι είναι μια ευκαιρία, όταν βρισκόμαστε σε τέτοια ιστορικά μνημεία να αναγνωρίζουμε τα αισθήματα δέους και γαλήνης που ζούμε και να μας εμπνέουν στο να διατηρούμε το Μνημείο και όλο το φυσικό περιβάλλον στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.