Ἀπό τήν Ἐξοδιο Ἀκολουθία τοῦ ἀδελφοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παν/του                       Ἀρχ/του π. Ἰωάννου Καπογιάννη.

            Τήν 19^ην τρ. μηνός ἐτελέσθη ὑπό τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Θεοφ. Ἐπισκόπου Θαυμακοῦ κ. Ἰακώβου τῇ συμμετοχῇ τοῦ Παν/του Ἀρχ/του π. Συμεών Βολιώτη Μ. Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς     Ἀθηνῶν καί ἐκπροσώπου τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν  καί πᾶσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, τοῦ Αἰδ/του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἀναστασίου Βλαβιανοῦ Προσωπάρχου τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ὅσον καί πολλῶν πατέρων τῆς Ἀδελφότητος καί πολλῶν πνευματικῶν τέκνων τοῦ ἐκλιπόντος, ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ αἰφνιδίως θανόντος π. Ἰωάννου.

            Ὁ Θεοφιλέστατος σέ σύντομο προσλαλιά ἀνεφέρθη εἰς τά πνευματικά ὠφέλη ἀπό τή συμμετοχή μας σέ μία ἐξόδιο ἀκολουθία.

            Ἀκολούθως ὁ ἅγιος Πρωτοσύγκελλος μετέφερε τάς συλληπητηρίους εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου μας καί ἐξῆρε τήν προσωπικότητα τοῦ ἁγνοῦ λευΐτου σύντομα ἀλλά μεστά καί εἰλικρινά.

Τέλος ὁ παν/τος Ἀρχ/της π. Ἱερώνυμος Νικολόπουλος  Α΄ Γραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μέ τό χάρισμα τοῦ λόγου, τό ὁποῖον τόν διακρίνει ὠμίλησε γιά τό γεγονός τοῦ θανάτου, γιά τούς πιστούς καί τούς μοναχούς ἰδιαιτέρως καί σκιαγράφησε χωρίς ἐξιδανικεύσεις ὅπως συνηθίζεται, τήν προσωπικότητα τοῦ ἀειμνήστου ἀδελφοῦ μέ ἀληθινότητα.

            Ἡ ταφή ἐγένετο εἰς τό Κοιμητήριον τῆς Μονῆς εἰς τό Μετόχιον αὐτῆς Ἁγίου Παντελεήμονος  Κοκκιναρᾶ.

            Ὁ π. Ἰωάννης ἔχαιρε ἐκτιμήσεως καί σεβασμοῦ ἀπό ὅλη τήν ἀδελφότητα καί ἰδιαιτέρως ἀπό τόν Καθηγούμενον αὐτῆς ˙  ἡ στέρηση τῆς φιλοτίμου διακονίας του θά εἶναι αἰσθητή, ἀλλά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὁ Κύριος θά οἰκονομήση τά πράγματα διά τήν συνέχεια τῆς πορείας τῆς Μονῆς.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗ

            Ὁ κατά κόσμον ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗΣ τοῦ ΦΩΤΙΟΥ καί τῆς ΔΗΜΗΤΡΑΣ ἐγεννήθη ἐν Ἀθήναις στίς 13 Δεκεμβρίου 1962. Ἐπεράτωσε τάς ἐγκυκλίους σπουδάς εἰς Ἀθήνας καί ἀπεφοίτησε τῆς Παιδαγωγικῆς Ἀκαδημίας Τριπόλεως λαβών τό Πτυχίον τοῦ Διδασκάλου τό ἕτος 1982. Μετά τήν ἐκπλήρωσιν τῶν στρατιωτικῶν του ὑποχρεώσεων – ἀφυπηρετήσας μέ τό βαθμό τοῦ Δεκανέως Πεζικοῦ – ἐδιορίσθη ὡς Δάσκαλος στήν Α/θμια Ἐκπαίδευση τό 1986, θέσιν τήν ὁποίαν μέχρι τῆς ἐκδημίας του κατεῖχε.

            Τό ἔτος 1990 εἰσήχθη εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν ἀπό ὅπου ἀπεφοίτησε τό ἔτος 1995. Εἰς τάς 15-1-1998 ἐγένετο δεκτός εἰς τάς τάξεις τῶν Δοκίμων Μοναχῶν τῆς Ι.Μ.Α.Π ἐπί καθηγουμένου π. Χριστοφόρου Παπαδόπουλου. Εἰς τάς 31 – 7 -1999 ἐπι καθηγουμένου π. Παύλου Τσαούσογλου (νῦν Μητροπολίτου Γλυφάδος) ἐκάρη Μοναχός λαβών τό ὅνομα ΙΩΑΝΝΗΣ. Εἰς τάς 7/8/1999 ἐχειροτονήθη Διάκονος καί εἰς τάς 13/11/1999 Πρεσβύτερος ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Χριστουπόλεως κυροῦ Πέτρου εἰς τό Καθολικόν τῆς Ι.Μ.Α.Π. Εἰς τάς 19/4/2003 ἐπι Καθηγουμένου π. Ἰακώβου Μπιζαούρτη (νῦν Ἐπισκόπου Θαυμακοῦ) ἔλαβεν τήν ἄδειαν τοῦ Πνευματικοῦ πατρός ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἐλλάδος κυροῦ Χριστοδούλου.

            Ἦταν ἐγγεγραμένος εἰς τόν Ἱ. Ναόν Παναγίας Χρυσοσπηλιωτίσσης, ἀλλά ὑπηρετοῦσε ἀπό τῆς χειροτονίας του τήν Ι.Μ.Α.Π καί τά Μετόχια αὐτῆς, ἐσχᾶτως εἰς τό Μετόχιον τοῦ Ἁγ. Παντελεήμονος Βουλιαγμένης μετά τῆς συνήθους ἱεροπρεπείας καί ἐνθουσιασμοῦ ἐν Κυρίῳ καί ζήλου. Εἰς τάς τελευταίας ἐκλογάς ἐξελέγη Β΄ Σύμβουλος τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.