Να σημειωθεί ότι ο εκλιπών Ιεράρχης ήτο λίαν αξιόλογος εκκλησιαστική προσωπικότης, διακριθείς και διά την υψηλού επιπέδου μόρφωσιν και επιστημοσύνην του (κατείχε τουλάχιστον 5 γλώσσες, μεταξύ των οποίων σε άριστο βαθμό την Λατινικήν) κυρίως όμως διά την ασκητικότητα και οσιακότητα του βίου του.
Διετέλεσε κατά την δεκαετίαν του '70 αδελφός της Μονής Πετράκη, εις αυτήν δε ενέγραψε και τα πρώτα πνευματικά του τέκνα, τους μετέπειτα στενούς και εκλεκτούς συνεργάτες του στην Μητρόπολη Νικοπόλεως.
Ο Θεοφ.Σαλώνων κ.Αντώνιος υπήρξε πνευματικόν ανάστημά του.
