Τρίτη, Ιουλίου 19, 2011

Χαιρετισμοἰ τῶν Ἁγ.Ἀσωμάτων

 

Χαιρετιστήριοι Οκοι
ε
ς τος Παμμεγίστους Ταξιάρχας Μιχαλ κα Γαβριήλ.

Ἀναγινωσκόμενοι τῇ Δευτέρα ἑσπέρας ἐν τῇ Μονῇ Ἀσωμάτων Πετράκῃ.

Ποίημα Γερασίμου τοῦ Μικραγιαννανίτου Ὑμνογράφου

 


Κοντάκιον. Ἦχος πλ.δ´. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τν ορανίων στρατιν ς προεξάρχοντες
Μιχαλ κα Γαβριλ ο ρχιστράτηγοι,
ο τ θρόν παρεσττες τς θείας δόξης,
τν παγίδων το δολίου Πολεμήτορος
κλυτροσθε προστασίαις μν πάντοτε
τος κραυγάζοντας· 

Χαίροις, ζεγος σώματον.


ρχων κα στρατηγέτης στρατιν ορανίων δείχθης, Μιχαλ φωτοφόρε, (ἐκ γ’) κα σν τος τν γγέλων χορος τ Τρισηλί παρεστς Θεότητι, δι παντς κέτευε πρ τν πίστει βοώντων·

Χαρε, δι᾿ ο Τρις μνεται·
χα
ρε, δι᾿ ο Σατν σοβεται.
Χα
ρε, πρωτοστάτα τν νω Δυνάμεων·
χα
ρε, καταπέλτα σκοτίων κφάνσεων.
Χα
ρε, ρχων λιόμορφε ορανίων στρατιν·
χα
ρε, βέλος τ τομώτατον κατ᾿ χθρν τν νοητν.
Χα
ρε, τι κλάμπεις ς λαμπρς ωσφόρος·
χα
ρε, τι στράπτεις ς στρ φωτοφόρος.
Χα
ρε, χθρν πείργων τς φάλαγγας·
χα
ρε, πιστος βραβεύων τς χάριτας.
Χα
ρε, δι᾿ ο φρυκτωρεται κτίσις·
χα
ρε, δι᾿ ο νυμνεται Κτίστης.

Χαίροις, Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε.


Βλέπων το ωσφόρου τν λισθον, βόας γγέλων, Μιχαλ τας χορείαις· Στμεν καλς τ στάσει μν, τν το Θεο μνοντες κυριότητα· δι κα πρτος γέγονας ν τος γγέλοις νακράζων·

Ἀλληλούϊα.


Γνώσεως ποῤῥήτου τς κτνας κλάμπων ς πλήρης, Γαβριήλ, θείας δόξης, ΰλων γγέλων ρχηγς τ θεί βουλήματι χρημάτισας· διό σου τν λαμπρότητα θαυμάζοντες, ναβομεν·

Χαρε, πλήρης φωτς ΰλου·
χα
ρε, πτσις χθρο δολίου.
Χα
ρε, φωτοφόρε τς χάριτος γγελε·
χα
ρε, τν ΰλων γγέλων διάκοσμε.
Χα
ρε, σέλας παμφαέστατον ἐκ Τριφώτου στραπς·
χα
ρε, φάος θεαυγέστατον Τριφαος μαρμαρυγς.
Χα
ρε, τι μηνύεις Εαγγέλια θεα·
χα
ρε, τι σκεδάζεις θυμίας τν νύκτα.
Χα
ρε, Θεο θεος ρχάγγελος·
χα
ρε, πιστν προστάτης κοίμητος.
Χα
ρε, χαρν τος νθρώποις κομίζων·
χα
ρε, βουλς το Βελίαρ κλύων.

Χαίροις, Γαβριὴλ ἀρχάγγελε.


Δύναμιν θείαν χων, ρχηγ τν γγέλων, δυνάμεις νεργες αμάτων, κα χάριν χορηγν τος πιστος, πανταχο πιφθάνεις τος καλοντάς σε, Γαβριλ φωταυγέστατε, διασώζων τος κβοντας·

Ἀλληλούϊα.


λαμψας ν τ Νόμ, Μιχαλ ταξιάρχα, πορθμεύων τος δικαίοις τ κρείττω, κα ξ Αγύπτου τν σραλ δηγν, οάπερ στήλη φωτόμορφος κα νεφέλη περιέπων, παρ πάντων κούεις τατα·

Χαρε, στήλη πυρίμορφος θεία·
χα
ρε, σκέπη σραλ γία.
Χα
ρε, ουδαίων πάλαι γούμενος·
χα
ρε, Χριστωνύμους κινδύνων λυτρούμενος.
Χα
ρε, τι φανες σέσωκας τς σφαγς τν σαάκ·
χα
ρε, τι χαρς πλησας μυστικς τν βραάμ.
Χα
ρε, τν γγέλων παμφας στρατηγέτης·
χα
ρε, τν ΰλων οσιν ρχηγέτης.
Χα
ρε, φωτς ΰλου λαμπάδιον·
χα
ρε, φωστρ τν θείων Δυνάμεων.
Χα
ρε, πιστν ορανία λαμπρότης·
χα
ρε, νον φωταυγν ραιότης.

Χαίροις, Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε.


Ζηλωτς θείων ργων κα σεμνς πολιτείας ργάτας, Μιχαλ στρατηγέτα, νάδειξον τος πίστει θερμ τ σκέπ τν πτερύγων σου προστρέχοντας· ε γρ σν βοήθειαν πικαλούμεθα βοντες·

Ἀλληλούϊα.




κουσε τς φωνς σου, ς εδε Ζαχαρίας σττα ν να σε Κυρίου· ατ γάρ, Γαβριήλ, μφανς τν το Προδρόμου ν γήρατι σύλληψιν θεόθεν εηγγέλισαι· διό σοι πάντες κβομεν·

Χαρε, χαρν τέκνοις κομίζων·
χα
ρε, δεσμ παιδίας λύων.
Χα
ρε, το Προδρόμου μηνύσας τν σύλληψιν·
χα
ρε, Ζαχαρίου λύσας τν στείρωσιν.
Χα
ρε, μηνυτ οράνιε ερν γγελιν·
χα
ρε, πορθμευτ σώματε ψυχοτρόφων δωρεν.
Χα
ρε, τι κλάμπεις ς πολύφωτον στρον·
χα
ρε, τι πυρσεύεις τς καρδίας πάντων.
Χα
ρε, Θεο χρηστότητος γγελε·
χα
ρε, σεπτν χαρισμάτων πάροχε.
Χα
ρε, φωτς παστράπτων κτνας·
χα
ρε, χθρν παμβλύνων βολίδας.

Χαίροις, Γαβριὴλ ἀρχάγγελε.


Θείοις σου πειθήσας ήμασι Ζαχαρίας, στέρηται φωνς παραυτίκα, φωτς διάκονε Γαβριήλ, κα τ λαλεν ν τ τεκεν πέλαβε τς χάριτος τν Πρόδρομον, ελογν τν Θεν κα ψάλλων·

Ἀλληλούϊα.


σχυρς ν τ Νόμ, Μιχαήλ, νεδείχθης κα μέγας ν τ Χάριτι μύστης, κε μν ν τύπ κα σκι, δε νακεκαλυμμένως, νδοξε· ν πσι γρ περίδοξος νεφάνης τος κβοσι·

Χαρε, μέγας ν τος γγέλοις·
χα
ρε, μείζων ν θαυμασίοις.
Χα
ρε, τν ν Νόμ πατέρων πέρμαχος·
χα
ρε, τν ἀῤῥήτων λλάμψεων μπλεως.
Χα
ρε, τι νεπόδισας τν πορείαν Βαλαάμ·
χα
ρε, τι θριάμβευσας τν κακίαν το Σατάν.
Χα
ρε, δεδοξασμένε ρχιστράτηγε θεε·
χα
ρε, λελαμπρυσμένε κα πυρίμορφε νόε.
Χα
ρε, φωτς Τριφώτου μάρυγμα·
χα
ρε, χορο γγέλων διάδημα.
Χα
ρε, βουλν το ψίστου κφάντωρ·
χα
ρε, πιστν προστάτης πάντων.

Χαίροις, Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε.


Κατιδν θαμβήθη ησος το Ναυ σε, Μιχαήλ, περ κα νεβόας· γ ρχιστράτηγός εμι δυνάμεως Κυρίου, κα λήλυθα βοηθσαί σοι ν πσιν, ν τ κραυγάζειν τ Κυρί·

Ἀλληλούϊα.


Λάμπων τ φωταυγεί τς γίας Τριάδος, πέστης Ναζαρτ ν τ πόλει, κα τό, Χαρε, Γαβριήλ, τ Κεχαριτωμέν νεβόησας· διό σου μεγαλύνοντες τ εαγγέλια, βομεν·

Χαρε, χαρς αωνίου κήρυξ·
χα
ρε, φωτς Τρισηλίου μύστης.
Χα
ρε, τ Παρθέν τό, Χαρε, φθεγξάμενος·
χα
ρε, τς κατάρας τν λύπην τρεψάμενος.
Χα
ρε, γγελε χαρμόσυνε θείου Εαγγελισμο·
χα
ρε, στόμα τ μελίῤῥυτον ορανίου γλυκασμο.
Χα
ρε, τι Κυρίου τν σύλληψιν γγέλλεις·
χα
ρε, τι τν ἄῤῥητον εφροσύνην παρέχεις.
Χα
ρε, παθν σβεννύων τν κάμινον·
χα
ρε, χαρν μηνύων τν ληκτον.
Χα
ρε, Θεο τν βουλν ναγγέλλων·
χα
ρε, χθρο τν οπν ναστέλλων.

Χαίροις, Γαβριὴλ ἀρχάγγελε.


Μετ δέους παρέστης τ παρθέν Μαρί, θεε Γαβριλ φωτοφόρε, κα τν οράνιον σπασμν κα τς το Θεο βουλς τν κπλήρωσιν ταύτ προσεκόμισας, τ σ ποστείλαντι κραυγάζων·

Ἀλληλούϊα.




Νεκρόν τοῦ Μωϋσέως προταγαῖς θείαις εἴκων, ὦ θεῖε Μιχαήλ, ἀποκρύψας τῷ Ἀρχίππῳ ν Χώναις φανείς, το ποταμο τν σφοδρν ον κατέχωσας· δι τ μεγαλεόν σου θαυμάζοντες, ναβομεν·

Χαρε, γγέλων ταξιάρχης·
χα
ρε, νθρώπων μέγας προστάτης.
Χα
ρε, Μωϋσέως φυλάξας το σκήνωμα·
χα
ρε, τοῦ δολίου αἰσχύνας τὸ φρύαγμα.
Χα
ρε, εθρον διειδέστατον εσπλαγχνίας θεϊκς·
χα
ρε, τεχος χυρώτατον κκλησίας τς σεπτς.
Χα
ρε, τι τ είθρα ποταμο μετατρέπεις·
χα
ρε, τι ναόν σου τν σεπτν περιέπεις.
Χα
ρε, χθρν συντρίβων τν δύναμιν·
χα
ρε, παθν φλογίζων τν σύστασιν.
Χα
ρε, ψυχν πασχουσν θεραπεία·
χα
ρε, μν σφαλς δηγία.

Χαίροις, Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε.


Ξένον θαμα ργάζ, Μιχαλ φωτοφόρε, μο σν Γαβριλ τ νθέ· κ τν θαλαττίων γρ βυθν τ Δοχειαρίου Μον σώσατε τν νέον, ς πέστητε, κπληττόμενον κα βοντα·

Ἀλληλούϊα.


λος λελαμπρυσμένος, λος στραποφόρος τας θείαις, Γαβριήλ, γλαΐαις πέστης ν τ Βηθλεέμ, κα τος ποιμέσι Κυρίου τν γέννησιν γγειλας κπληττομένοις τ θαύματι κα κβοσι·

Χαρε, φρικτο μυστηρίου μύστης·
χα
ρε, φωτς ορανίου πλήρης.
Χα
ρε, ορανίων ταγμάτων ταξίαρχε·
χα
ρε, ποῤῥήτων πραγμάτων διάκονε.
Χα
ρε, τι ν ράματι βεβαιος τν ωσήφ·
χα
ρε, τι τούτ ερηκας πρς τν Αγυπτον φυγεν.
Χα
ρε, τν ποιμένων τς ννοίας κπλήξας·
χα
ρε, τ τεχθέντι τούτους καθοδηγήσας.
Χα
ρε, πιστν θερμν καταφύγιον·
χα
ρε, μν ν πόνοις προσφύγιον.
Χα
ρε, λαμπς φωταυγείας αΰλου·
χα
ρε, λιμν τν ν λύπαις το βίου.

Χαίροις, Γαβριὴλ ἀρχάγγελε.


Πρς τ μνμα πέστης το Χριστο ναστάντος, κα φης τας σεμνας Μυροφόροις· Τί ζητετε Χριστν ν νεκρος; γέρθη ζων πηγάζων Κύριος, Γαβριλ φωτόμορφε, ν ελαβεί βομεν·

Ἀλληλούϊα.


ώμην θείαν παρέχων, Μιχαήλ, τος δικαίοις, ατος πολλος τρόποις καθωρσο, κα ν τ Βυζαντί φανείς, τ τν χθρν διέλυσας στρατεύματα· δι τν προστασίαν σου κηρύττοντες, ναβομεν·

Χαρε, Κυρίου παραστάτης·
χα
ρε, γγέλων πρωτοστάτης.
Χα
ρε, τν γν διερχόμενος πασαν·
χα
ρε, πληρν το Θεο τ προστάγματα.
Χα
ρε, λιε πολύφωτε, σωμάτων ρχηγέ·
χα
ρε, σέλας στραπόμορφον, θείας δόξης κοινωνέ.
Χα
ρε, τι φάνης Μανω τ δικαί·
χα
ρε, τι ράθης Γεδεν τ νθέ.
Χα
ρε, χθρν συντρίψας τ στράτευμα·
χα
ρε, πιστν νευρώσας τ φρόνημα.
Χα
ρε, πηγ πολλαπλν θαυμασίων·
χα
ρε, πολλν μυητς ποῤῥήτων.

Χαίροις, Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε.


Σο τν μαχον χάριν, Μιχαλ φωτοφόρε, κα τν πρς μς σου προστασίαν κηρύττομεν στόματι λαμπρ, τι πολλαπλν κινδύνων κα θλίψεων λυτροσαι τος προστρέχοντας τ να σου κα κβοντας· 

Ἀλληλούϊα.




Τῇ Ἁγνῇ Θεοτόκῳ, τῷ ναῷ προσαχθείσῃ, πιστῶς διακονεῖς καθ’ἑκάστην, καὶ τὸ χαῖρε φωνήσας αὐτῇ ὦ Γαβριήλ χαριέστατε Ἄγγελε, χαρᾶς πολλῆς ἐπλήρωσας, τοὺς εὐλαβῶς σοι ἐκβοῶντας·

Χαρε, Παρθένου νυμφοστόλος·
χα
ρε, λύχνος φωτοφόρος.
Χα
ρε, μυστηρίων τν θείων διάκονος·
χα
ρε, αγασμάτων ΰλων νάπλεως.
Χα
ρε, τῆς Χριστοῦ σαρκώσεως θεῖος εὐαγγελιστής·
χα
ρε, τῆς Ἀγγέλων τάξεως ἄρχων ὁ θεοειδής.
Χα
ρε, ὅτι ὑπούργεις ἐν ναῷ τῇ Παρθένῳ·
χα
ρε, ὅτι ὑπείκεις Λόγῳ τῷ Ὑπερθέῳ.
Χα
ρε, Θεο ρχάγγελε πάμφωτε·
χα
ρε, μν πέρμαχε κράτιστε.
Χα
ρε, μνον Τρισάγιον δων·
χα
ρε, δεήσεις δεχόμενος πάντων.

Χαίροις, Γαβριὴλ ἀρχάγγελε.


δωρ βλυσε ξένον τ μν πιφανεί Μον Δοχειαρίου τ θεί, ρχάγγελοι Χριστο, μφανς, Μιχαλ κα Γαβριλ ερώτατοι· δι μς γεραίρομεν ς ρωγος μν, βοντες·

Ἀλληλούϊα.


Φωτοφόρος κα πλήρης ορανίου σχύος ρσαι, Μιχαλ στρατηγέτα, κα χερα βοηθείας ε πορέγεις τος πιστς σοι προστρέχουσι, κινδύνων ξαιρούμενος τος κβοντάς σοι τοιατα·

Χαρε, Κυρίου τν δόξαν βλέπων·
χα
ρε, ἁγίαν δύναμιν ἔχων.
Χα
ρε, δύτ φωτ λλαμπόμενος·
χα
ρε, κινδύνων μς κρυόμενος.
Χα
ρε, μέγιστε ρχάγγελε τς σχύος το Θεο·
χα
ρε, κράτιστε ντίπαλε τς μανίας το χθρο.
Χα
ρε, τι ταχέως τν πιστν προστατεύεις·
χα
ρε, τι ξέως τν Βελίαρ κτρέπεις.
Χα
ρε, Θεο ρν τν λαμπρότητα·
χα
ρε, νος σοβν μαυρότητα.
Χα
ρε, ψυχν πελαύνων τ χθος·
χα
ρε, χθρν καταβάλλων τ κράτος.

Χαίροις, Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε.


Χαίρει πσα κτίσις, βοηθος κα προστάτας, δυς τν φωταυγν ρχαγγέλων, πλουτήσασα μς κ Θεο, κα τας πτέρυξιν μν σπεύδομεν, Μιχαλ κα Γαβριήλ, κα τ Τριάδι κβομεν·

Ἀλληλούϊα.


Ψάλλων ν τος ψίστοις, Γαβριήλ, τ Τριάδι σν πάντων τν γγέλων τος δήμοις τν τρισάγιον μνον εί, πρ μν δι παντς κέτευε, ς ν πόνων κα θλίψεων υώμεθα ο κβοντες·

Χαρε, ρχάγγελε φωτοφόρε·
χα
ρε, ν πασι σελασφόρε.
Χα
ρε, πυρίνων ταγμάτων πρωτάγγελος·
χα
ρε, πνευμάτων σκοτίων ντίμαχος.
Χα
ρε, φύλαξ θερμότατος εσεβν χριστιανν·
χα
ρε, στήριγμα κράδαντον κλονουμένων καρδιν.
Χα
ρε, τς κκλησίας ἀῤῥαγς προστασία·
χα
ρε, τν σ μνούντων ψυχικ θυμηδία.
Χα
ρε, δι᾿ ο το σκότους υσθήσομαι·
χα
ρε, δι᾿ ο φωτς πληρωθήσομαι.
Χα
ρε, κτς τς ν σκότει ψυχς μου·
χα
ρε, κρηπς τς παρούσης ζως μου.

Χαίροις, Γαβριὴλ ἀρχάγγελε.


δυς φωτοφόρε τν λαμπρν ρχαγγέλων, Μιχαλ κα Γαβριλ συνάμα, (ἐκ γ’) το δύτου φωτς κοινωνος τας φωταυγέσι λιτας μν δείξατε τος πόθ μς μέλποντας, κα τ Τριάδι κβοντας·

Ἀλληλούϊα.

 


Καὶ πάλιν τὸ εἰρημένον Κοντάκιον.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ.δ´. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τν ορανίων στρατιν ς προεξάρχοντες Μιχαλ κα Γαβριλ ο ρχιστράτηγοι, ο τ θρόν παρεσττες τς θείας δόξης, τν παγίδων το δολίου Πολεμήτορος κλυτροσθε προστασίαις μν πάντοτε τος κραυγάζοντας·

Χαίροις, ζεῦγος ἀσώματον.